Stel deze vragen over je huis
(Geschreven in maart 2020, het begin van de coronacrisis)
Je wordt nergens zoveel met jezelf geconfronteerd als thuis. Het verbaast mij dan ook niet als ik soms lees dat mensen thuiswerken juist lastig vinden. Vandaag las ik een openhartige blog op LinkedIn van iemand die z’n collega’s erg mist. Ik lees ook over eenzaamheid, onrust en juist niet gefocust zijn. Haastig worden er praktische tips gedeeld over ritme aanhouden en het aanrecht opruimen. Maar voordat dit helpt is er meer nodig. Of eigenlijk minder.
“Ik zet je huis vaak in bij coaching, als een soort spiegel. Daarom volg ik met interesse wat er nu gebeurt” Esther
De situatie waarin we collectief zitten is zeer uitzonderlijk en niemand weet hoe we hier precies mee om moeten gaan. Harde werkers dat we zijn, willen we graag wat doen om de boel weer glad te trekken. Als dat dan niet lukt, voel je je voordat je het weet ook nog schuldig ook. Shit…we hebben geen controle.
En angst is een gevolg van het niet hebben van controle, hoorde ik ook een psychiater op tv onlangs zeggen. Dus, voordat je het weet, zijn veel van de creatieve acties die je bedenkt een manier om de controle te herpakken. En ja, ook ik liep regelrecht in die valkuil. Tot ik mezelf tot rust maande even afstand nam van de situatie en de feiten achter elkaar zette voor mezelf. Ik ging sporten, keek een film in plaats van het nieuws en ik besloot me er op z’n minst een dag bij neer te leggen dat het thuis loopt zoals het loopt. En zo ontstond bij mij al snel weer rust.
Maar…vooral als ondernemer wil je geen kansen missen! Je wilt als een van de eerste die slimme oplossing bedenken en uitrollen. Bang dat je de boot mist en dat je de tent wel kan sluiten. Of, als werknemer, dat je niet genoeg je best doet en dat je werkgever moet saneren met alle gevolgen van dien.
Ja.
Dat kan gebeuren.
En daar heb je veel minder invloed op dan je zou willen.
En dát accepteren, dat geeft rust. Al is dat niet gemakkelijk, maar niet alles is positief. Alles heeft twee kanten, dus ook negativiteit…ja, volg je me nog J Maar laten we de downside niet collectief ontkennen, want dat is waar de kramp, de stress of de onrust vandaan komt. En ja, fantastisch al die creatieve hulp die nu ontstaat. Dat is tof. Dat wil niet zeggen dat jij niet tof bent omdat je nog geen oplossing hebt.
Nu over je huis
Oke, dus dat over de externe situatie die extra onrust met zich meebrengt. Dat geaccepteerd hebbende, zit je nog steeds in je eigen omgeving waar je probeert te werken. Afgezien van eventuele familieleden die er ook zijn, is het interessant om je af te vragen hoe senang je je hier voelt. Voordat je begint met de praktische tips, is het goed om eerst naar een dieper niveau te kijken. Stel jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen:
- Waar word je in je thuis mee geconfronteerd? (afgezien dus van familieleden)
- Wat biedt je huis je eigenlijk: wordt je door je huis gestimuleerd of vind je er juist rust en bezinning? Is dit nu helpend of juist niet?
- Hoe tevreden ben je met je huis op een schaal van 0 tot 10? Onderzoek dit. Accepteer dit of doe wat binnen je macht ligt om dit te verbeteren.
- Laat je gemakkelijk bezoek toe thuis? Hoe is het dan nu om ineens te moeten beeldbellen? Waar schaam je je eigenlijk voor?
De Chinezen zeggen: “Zoals je huis is zo ben jij en zoals jij bent zo is je huis”. Als je de hele dag thuis zit, wordt je enorm met jezelf geconfronteerd. Dit kan gepaard gaan met vervelende gevoelens, maar zie het ook als een kans om voor persoonlijke groei. Kijk het aan, onderzoek het, sta er bij stil en kies pas daarna de actie die helpt.
En ik, ik hoop met deze blog mijn steentje bij te dragen in deze bijzondere tijd. Het idee voor deze blog ontstond vanmorgen per ongeluk, na het lezen van een verhaal op LinkedIn. Ik had vanmorgen de ruimte voor deze actie J
Esther
